Η περιοχή οριοθετείται με φυσικό τρόπο και με σημείο αναφοράς τον Εθνικό δρυμό Αίνου ως ακολούθως. Οι παρυφές του νότιου τμήματος του Αίνου, οι οποίες ανήκουν στα όρια του Δήμου, δημιουργούν μαζί με το όρος 'Ατρος ένα φυσικό απροσπέλαστο όριο στα Ανατολικά και Β/Α της περιοχής. Τα Δυτικά και Β/Δ όρια της περιοχής οριοθετούνται από το πέρασμα που αφήνει ο Αίνος σε σχέση με το θαλάσσιο χώρο. Τα υπόλοιπα όρια της περιοχής οριοθετούνται από την ακτογραμμή.

Μεταξύ ακτογραμμών και Αίνου υπάρχουν πεδινές εκτάσεις και λόφοι που διαμορφώνουν ένα ιδιόμορφο σκηνικό μοναδικής ομορφιάς και εναλλαγής.

Ο ορεινός όγκος του Αίνου που στους Δυτικούς και Νότιους πρόποδες του αναπτύσσεται μία εύφορη πεδιάδα (του Ελειού) και στην Ανατολική του πλευρά ένα σύνολο από μικρά οροπέδια και μεταξύ αυτών πεδινές εκτάσεις ('Ατρος - Παλιόκαστρο, πεδιάδα Τζαννάτων, Αγίου Νικολάου) προσφέρεται για ορειβασία από την νότια πλευρά του (περιοχή Αργινίων).

Αξιόλογες είναι οι παραλίες του Κατελειού, των Καμινίων, τα Ποταμάκια, η "Τάρα" στην Σκάλα, τα "Λιμένια" στον Πόρο και πλήθος μικρότερων. Οι διάσπαρτοι βράχοι σε κάποια σημεία της εκτεταμένης παραλίας δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες για ψάρεμα.

Το κλίμα της περιοχής παρουσιάζει πολλές διακυμάνσεις ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Είναι τυπικά εύκρατο με σπάνια την παρουσία χιονιού στους χειμερινούς μήνες και συνήθως μόνον στις παρυφές του Αίνου. Κατά την περίοδο Νοεμβρίου - Απριλίου ο καιρός είναι κρύος και υγρός και πολλές φορές πνέουν δυνατοί άνεμοι. Ο Οκτώβριος και ο Μάιος θεωρούνται μεταβατικοί μήνες. Η θερμή περίοδος μεταξύ του Ιουνίου και Σεπτεμβρίου είναι γενικά ξηρή και ζεστή με ήπιους ανέμους. Η πιθανότητα βροχής ή καταιγίδας κατά την διάρκεια του καλοκαιριού είναι μικρή.

Όπως μπορεί κάποιος να διαπιστώσει από τα παραπάνω η περιοχή είναι ένας σχετικά "ήρεμος" κλιματολογικά χώρος. Κάτι τέτοιο και σε σχέση με την ποικιλομορφία του τοπίου, καθιστά την περιοχή ιδιαίτερα ελκυστική για κάθε επισκέπτη. Πέραν τούτων ευνοεί και τις όποιες δραστηριότητες σε υπαίθριο χώρο όπως αγώνες, κατασκηνώσεις, ορειβασία, ιστιοπλοΐα κτλ.

Βροχερή εποχή είναι κυρίως η χειμερινή, αλλά βροχές παρατηρούνται και το φθινόπωρο και την άνοιξη. Οι βροχοπτώσεις είναι ιδιαίτερα υψηλές στις παράκτιες περιοχές της Αδριατικής θάλασσας και του Ιονίου Πελάγους λόγω των υψηλών οροσειρών κατά μήκος των ακτών. Στο Ιόνιο πέλαγος υπάρχει μεγάλη διαφορά στις βροχοπτώσεις ανάλογα με την εποχή. Η θερμή περίοδος είναι ξηρή, και σπάνια παρατηρούνται μεμονωμένες καταιγίδες. Από τον Σεπτέμβριο και μετά όμως συχνά παρατηρούνται ραγδαίες βροχές. Ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος είναι οι πιο βροχεροί μήνες.

Οι άνεμοι στην περιοχή μελέτης επηρεάζονται από τα ψηλά βουνά που υπάρχουν κοντά στις ακτές και τις κολπώσεις που εισχωρούν βαθιά μέσα στην ξηρά. Η μορφολογία του εδάφους επηρεάζει τους ανέμους μέχρι και 20 μίλια από την ακτή. Καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά κυρίως το καλοκαίρι, οι επικρατέστεροι άνεμοι στην περιοχή μελέτης είναι Β & ΒΔ. ΝΑ άνεμοι επικρατούν συνήθως το χειμώνα.

θύελλες παρατηρούνται κυρίως τον χειμώνα και πολύ σπάνια κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Μικρή είναι η πιθανότητα καταιγίδων το καλοκαίρι. Συνήθως ξεσπούν το φθινόπωρο και συνοδεύονται από ραγδαίες βροχές και μερικές φορές χαλάζι.

Η σχετική υγρασία είναι αντιστρόφως ανάλογη με την θερμοκρασία: υψηλή σχετική υγρασία παρατηρείται σε χαμηλές θερμοκρασίες. Στη περιοχή η σχετική υγρασία δεν παρουσιάζει αξιόλογη μεταβολή, αλλά επηρεάζεται από τους ανέμους που επικρατούν. Χαμηλά επίπεδα υγρασίας επικρατούν όταν οι άνεμοι είναι Β και η ατμόσφαιρα ξηρή, ενώ νότιοι άνεμοι, όπως ο "Σιρόκος", συνήθως προέρχονται από μακρύ θαλάσσιο διάδρομο και είναι θερμοί και υγροί.

Η υψηλότερη σχετική υγρασία, γενικά, εμφανίζεται την αυγή, με χαμηλότερες τιμές νωρίς το απόγευμα. Μέγιστες τιμές σχετικής υγρασίας παρατηρούνται κατά τα τέλη του φθινοπώρου και τον χειμώνα. Η μέση σχετική υγρασία νωρίς το πρωί είναι 70 - 85%, και ελαττώνεται σε 60 - 75% το απόγευμα. Το καλοκαίρι οι ημερήσιες τιμές κυμαίνονται από 60 - 75% την αυγή και ελαττώνονται σε 50 - 60% το απόγευμα.

Ομίχλη και καταχνιά παρατηρούνται συχνά το πρωί κατά την διάρκεια της άνοιξης.

Καθ΄ όλη την επιφάνεια του Ιονίου Πελάγους ο νότιος άνεμος ανεβάζει και ο βόρειος κατεβάζει τη στάθμη του νερού κατά 0,3 m περίπου. Εάν οι άνεμοι είναι παρατεταμένοι και επαρκώς ισχυροί, η στάθμη του νερού μπορεί να ελαττωθεί ή να αυξηθεί περισσότερο. Το παλιρροιακό εύρος είναι της τάξης των 5 cm στην άμπωτη και 35 cm στην πλημμυρίδα.

Η κυκλοφορία του νερού στην περιοχή αποδίδεται στην τοπική επίδραση των καιρικών συνθηκών. Οι κυρίαρχοι άνεμοι είναι οι ΝΔ και οι ΒΔ με επιφάνεια δράσης 900 Km και 500 Km αντίστοιχα, ενώ η κυκλοφορία των επιφανειακών υδάτων έχει κατεύθυνση από ΝΑ προς ΒΔ.