Στις 3 Ιουλίου 2001 ξεκίνησαν και πάλι οι ανασκαφικές έρευνες του σπηλαίου της 
Δράκαινας στο φαράγγι του Πόρου. Το σπήλαιο που ανασκάπτεται από το 1992 για 
ένα περίπου μήνα κάθε καλοκαίρι , με εξαίρεση διετή διακοπή το 1997 και 1998, 
φιλοξένησε από τα μέσα της 6ης μέχρι τα μέσα της 3ης π.Χ. χιλιετίας, τις καθημερινές 
για επιβίωση δραστηριότητες του ανθρώπου της Ύστερης και Τελικής Νεολιθικής 
περιόδου, καθώς και της πρώιμης Ι και ΙΙ εποχής του χαλκού , ενώ πολύ αργότερα, 
κατά την 1η π.Χ. χιλιετία , συγκεκριμένα από τις αρχές του 6ου , ίσως και νωρίτερα, 
μέχρι και τις αρχές του 2ου π.Χ. αιώνα λειτούργησε ως ιερό, αφιερωμένο από τους 
ευλαβείς κατοίκους της περιοχής στις Νύμφες , όπως αυτό επιβεβαιώθηκε με 
επιγραφικό εύρημα.
Στη φετινή ανασκαφή που θα διαρκέσει πέντε συνολικά εβδομάδες και διενεργείται 
με την οικονομική στήριξη της εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας του 
Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Ελειού-Πρόννων, λαμβάνουν μέρος εκτός από 
τις διευθύνουσες στο έργο αρχαιολόγους Ευαγγελία Χατζιώτη και δρα Γεωργία 
Στρατούλη ,η αρχαιολόγος Πηνελόπη Τριανταφυλλίδη, η συντηρήτρια Παναγιώτα 
Γκιώνη, ο σχεδιαστής Τηλέμαχος Βάιλας, καθώς και 11 φοιτητές αρχαιολογίας του 
Πανεπιστημίου Αθηνών και Θεσσαλίας. Στα διάφορα πρακτικά και επιστημονικά 
θέματα της ανασκαφής που σχετίζονται με την ειδικότητά τους , συνεργάζονται οι 
γεωλόγοι δρες Βασίλης Γιαννόπουλος και Παναγιώτης Καρνάκας, ο τοπογράφος -
μηχανικός Θόδωρος Χατζηθεοδώρου και ο σπηλαιολόγος Θεολόγος Κοντρολόζος.
Η φετινή ανασκαφική έρευνα στοχεύει , όχι μόνο στην αποκάλυψη οργανικών 
υπολειμμάτων, κατασκευών και κινητών από πηλό, λίθο ή σχετικά με τη φύση των 
ανθρωπίνων δραστηριοτήτων αλλά και στη στρωματογραφική και ιζηματολογική 
μελέτη της επίχωσής του, προκειμένου να γίνει περισσότερο κατανοητός ο τρόπος 
του σχηματισμού της και να καθοριστούν οι παράγοντες - φυσικοί και ανθρωπογενείς 
- που έπαιξαν ρόλο στη δημιουργία της.